ملیت :  ایرانی   -  قرن : 15

عبدالله مسلم ملکوتی محل تولد : سراب شهرت : ملکوتی تابعیت : ایران تاریخ تولد : 1303/1/1 زندگینامه علمی حضرت‌ آیة‌ الله‌ میرزا مسلم‌ ملکوتی‌، در پانزدهم‌ خرداد سال‌ 1303 در حومة‌ شهرستان‌ سراب‌، واقع‌ در 130 کیلومتری‌ تبریز به‌ دنیا آمد. پدرش‌ به‌ شغل‌ کشاورزی‌ روزگار می‌گذراند و دارای‌ تحصیلاتی‌ نیز بود. اشتیاق‌ خانواده‌ آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ و نیز علاقه‌ پدر، او را به‌ تحصیل‌ علوم‌ دینی‌ وا داشت‌؛ به‌ گونه‌ای‌ که‌ در پنج‌ یا شش‌ سالگی‌ نزد عالم‌ محل‌ که‌ خود از منسوبین‌ او بود، توانست‌ نوشتن‌ و خواندن‌ را فرا گیرد و با قرآن‌ مجید و معارف‌ آن‌ آشنا شود و بخشی‌ از قرآن‌ را حفظ‌ کند. آیة‌ الله‌ ملکوتی‌، با فرا گرفتن‌ قرآن‌ در زادگاه‌ خود به‌ سراب‌ آمد و در آنجا به‌ فراگیری‌ کتابهای‌ متداول‌ ادبی‌ حوزه‌ علمیه‌، همانند جامع‌ المقدمات‌، سیوطی‌، مغنی‌، مطول‌، منطق‌ و اصول‌ فقه‌ پرداخت‌ و در هفده‌ سالگی‌ برای‌ ادامة‌ تحصیل‌، به‌ تبریز رفت‌. در حوزه‌ علمیه‌ تبریز، به‌ مدت‌ چهار سال‌ اقامت‌ داشت‌ و از محضر استادان‌ گرانمایه‌ آن‌ دیار همچون‌ مرحوم‌ آیة‌ الله‌ سید مهدی‌ انگجی‌، مرحوم‌ آیة‌ الله‌ میرزا فتاح‌ شهیدی‌ و مرحوم‌ آیة‌ الله‌ میرزا محمود دوزدوزانی‌. بهره‌ برد و کتابهای‌ شرح‌ لمعه‌، رسائل‌، مکاسب‌ و کفایة‌ الاصول‌ را به‌ پایان‌ رساند. ایشان‌ در طی‌ این‌ سالها، کتابهایی‌ را که‌ پیش‌تر فرا گرفته‌ بودند، به‌ طلابی‌ که‌ تازه‌ وارد حوزه‌ شده‌ بودند، تدریس‌ می‌کردند. با اتمام‌ دوره‌ سطح‌، در سال‌ 1321 به‌ منظور ادامة‌ تحصیل‌ و بهره‌گیری‌ از محضر عالمان‌ و دانشمندان‌ قم‌، بدانجا روانه‌ شد. از نخستین‌ روزهای‌ سکونت‌ در شهر قم‌، به‌ جد و جهد، در درس‌ بزرگان‌ حوزه‌ علمیه‌ حاضر شد و در علوم‌ معقول‌ و منقول‌، از محضر بزرگانی‌ چون‌ امام‌ خمینی‌(ره‌) و علامه‌ طباطبایی‌ بهره‌ برد. سپس‌ به‌ حوزه‌ علمیه‌ مشهد عزیمت‌ کرد و ضمن‌ انس‌ با آستان‌ ملکوتی‌ علی‌ بن‌ موسی‌ الرضا(ع‌) از درس‌ بزرگان‌ آن‌ دیار، همچون‌ آیة‌ الله‌ میرزا مهدی‌ اصفهانی‌ استفاده‌ نمود. شوق‌ فراگیری‌ علوم‌ دینی‌، آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ را در سال‌ 1334 به‌ سمت‌ نجف‌ اشرف‌ کشاند. انوار علوی‌ چنان‌ بر سر ایشان‌ سایه‌ افکند که‌ توانست‌ در آن‌ دیار، به‌ درس‌ بزرگانی‌ چون‌ آیة‌ الله‌ سید ابوالقاسم‌ خویی‌، آیة‌ الله‌ سید محسن‌ حکیم‌ راه‌ یابد و کسب‌ فیض‌ نماید؛ همچنین‌ در این‌ مدت‌ از تربیت‌ شاگردان‌ ممتاز در فقه‌، اصول‌، فلسفه‌، کلام‌، ریاضی‌ و ... غافل‌ نماند و بدین‌ ترتیب‌، دین‌ خود را به‌ حوزه‌ علمیه‌ آن‌ دیار نیز ادا کرد. اقامت‌ دوازده‌ ساله‌ ایشان‌ در نجف‌، در سال‌ 1346 به‌ پایان‌ رسید و ایشان‌ برای‌ سپری‌ کردن‌ اوقات‌ فراغت‌ در تابستان‌، به‌ ایران‌ آمد. با به‌ پایان‌ رسیدن‌ تابستان‌، بار دیگر قصد نجف‌ اشرف‌ نمود؛ اما درگیریهای‌ آن‌ روز دولت‌ ایران‌ و عراق‌ که‌ به‌ نا امن‌ شدن‌ مرزها انجامیده‌ بود، او را از تصمیم‌ خود بازداشت‌ و دیگر باز، عازم‌ شهر مقدس‌ قم‌ شد. آیة‌ الله‌ ملکوتی‌، با ورود به‌ شهر قم‌، تدریس‌ فقه‌ و اصول‌ را آغاز کرد که‌ با استقبال‌ فراوان‌ طلاب‌ مستعد روبرو شد و نیز ایشان‌ در کنار آن‌ به‌ تدریس‌ فلسفه‌ می‌پرداخت‌ که‌ حاصل‌ آن‌، ظهور طلابی‌ فرهیخته‌ در حوزه‌ علمیه‌ امروز ماست‌. دوران‌ تحصیل‌ آیة‌ الله‌ ملکوتی‌، در محضر بزرگانی‌ سپری‌ شده‌ است‌ که‌ نام‌ هر کدام‌، همچون‌ ستاره‌ای‌ در آسمان‌ تشیع‌ می‌درخشد. ایشان‌ در تبریز، دروس‌ سطح‌ را نزد مرحوم‌ آیة‌ الله‌ میرزا فتاح‌ شهیدی‌، مرحوم‌ آیة‌ الله سید کاظم‌ شریعتمداری‌، مرحوم‌ آیة‌ الله‌ میرزا محمود دوزدوزانی‌ و مرحوم‌ آیة‌ الله‌ سید مهدی‌ انگجی‌ آموخت‌. با ورود به‌ قم‌، در درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آقایان‌ مرحوم‌ حاج‌ میرزا محمد فیض‌ قمی‌ و سید محمد حجت‌ شرکت‌ نمود. با ورود آیة‌ الله‌ بروجردی‌ به‌ قم‌ از درس‌ ایشان‌ نیز بهره‌ برد و در علوم‌ عقلی‌ به‌ درس‌ حضرت‌ امام‌ خمینی‌(ره‌) رفت‌. ایشان‌ از امام‌(ره‌) به‌ دقت‌، جدیت‌ و همت‌ بلند معظم‌ له‌ یاد می‌کند و از سجایای‌ اخلاقی‌ ایشان‌، حضور دائمی‌ در نماز جماعت‌ را بر می‌شمرد. همچنین‌ ایشان‌ در علوم‌ عقلی‌ از میرزا مهدی‌ مازندرانی‌، شیخ‌ ابوالقاسم‌ اصفهانی‌، میرزا مهدی‌ آشتیانی‌ و علامه‌ طباطبایی‌ نیز بهره‌ برده‌ است‌. در مشهد نیز به‌ درس‌ فلسفه‌ شیخ‌ سیف‌ الله‌ ایسی‌ میانجی‌ و هیأت‌ و ریاضیات‌ شیخ‌ محمد رضا کرباسی‌ رفت‌ و نیز از محضر آیة‌ الله‌ میرزا مهدی‌ اصفهانی‌ بهره‌های‌ فراوان‌ برد. استادان‌ ایشان‌ در نجف‌، میرزا عبدالهادی‌ شیرازی‌، سید محسن‌ حکیم‌، سید محمود شاهرودی‌ و شیخ‌ حسین‌ حلی‌بودند که‌ در درسهای‌ خارج‌ فقه‌ آنان‌ شرکت‌ می‌نموده‌ است‌ و نیز در درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آیة‌ الله‌ ابوالقاسم‌ خویی‌ حضور مداوم‌ داشته‌ است‌. ایشان‌ از دوستان‌ دوره‌ طلبگی‌ خود به‌ شیخ‌ اسدالله‌ اصفهانی‌ و آقا سعید اشراقی‌ اشاره‌ می‌کند که‌ هماره‌ با آنها به‌ مباحثه‌ دروس‌ فرا گرفته‌ شده‌، می‌پرداخته‌ است‌. آیة‌ الله‌ مسلم‌ ملکوتی‌ طبق‌ سنت‌ حوزه‌های‌ علمیه‌، هم‌ زمان‌ با تحصیل‌ به‌ تدریس‌ دروس‌ به‌ طلاب‌ بعد از خود می‌پرداخت‌ و در فقه‌ و اصول‌، فلسفه‌، کلام‌، هیأت‌، ریاضی‌ و ... صاحب‌ شاگردانی‌ زبده‌ بود و سه‌ حوزه‌ قم‌، نجف‌ و مشهد خاطرة‌ سالها تدریس‌ ایشان‌ را در ذهن‌ دارد. زندگی‌ آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ همچون‌ بسیاری‌ دیگر از علمای‌ راستین‌، با مبارزات‌ و فعالیتهای‌ سیاسی‌ بسیاری‌ همراه‌ بود. در زمان‌ سلطه‌ حکومت‌ ستمشاهی‌، ایشان‌ لحظه‌ای‌ از مبارزه‌ با آن‌ رژیم‌ سرباز نزد و حتی‌ دیگران‌ را به‌ فعالیت‌ و مبارزه‌ بر ضد شاه‌ تشویق‌ می‌کرد. آیة‌ الله‌ مسلم‌ ملکوتی‌ با تأسیس‌ کتابخانه‌ و صندوق‌ قرض‌ الحسنه‌ المهدی‌ در شهر سراب‌، زادگاه‌ خود، بر آن‌ شد که‌ با جذب‌ جوانان‌ متدین‌، آنها را برای‌ مبارزه‌ بر ضد رژیم‌ شاه‌ منسجم‌ و متشکل‌ سازد و در ضمن‌، مبانی‌ اعتقادات‌ آنها را نیز تقویت‌ کند. از فعالیتهای‌ دیگر ایشان‌ در پیش‌ از انقلاب‌، عضویت‌ در جامعه‌ مدرسین‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌ بود. در آن‌ روزگار، جلسات‌ جامعه‌ مدرسین‌ به‌ صورت‌ مخفی‌ و در خانة‌ افراد عضو، برگزار می‌شد. آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ با حضور مستمر در جلسات‌ جامعه‌ مدرسین‌، امضای‌ نامه‌های‌ آن‌ مرکز در حمایت‌ از نهضت‌ امام‌ خمینی‌(ره‌) و تبادل‌ نظر با گروهها و جناحهای‌ سیاسی‌ برای‌ وحدت‌ هر چه‌ بیشتر، نام‌ خود را در شمار یاران‌ باوفای‌ انقلاب‌ و امام‌(ره‌) رقم‌ می‌زد. افشاگری‌های‌ ایشان‌ در آن‌ سالها، باعث‌ شده‌ بود که‌ ساواک‌ بارها ایشان‌ را در قم‌ و آذربایجان‌ تحت‌ تعقیب‌ قرار دهد. حضرت‌ آیة‌ الله‌ ملکوتی‌، در سالهای‌ مبارزه‌ بر ضد رژیم‌ با تبعیت‌ و پیروی‌ محض‌ از فرمانهای‌ حضرت‌ امام‌ خمینی‌(ره‌) در برابر گروهها و دسته‌های‌ انحرافی‌ و التقاطی‌ ایستاد و بر اسلامی‌ بودن‌ حرکت‌، پافشاری‌ نمود. فعالیتهای‌ سیاسی‌ ایشان‌ به‌ پیش‌ از انقلاب‌ محدود نشد. با پیروزی‌ انقلاب‌ شکوهمند اسلامی‌ ایران‌ در بهمن‌ 1357، حضور سبز و پر صلابت‌ ایشان‌ در عرصه‌های‌ گوناگون‌ انقلاب‌، به‌ بسیاری‌ از مبارزان‌، امید می‌بخشید. ایشان‌ با شرکت‌ مستمر در دفتر استفتائات‌ امام‌(ره‌) به‌ مستحکم‌ کردن‌ پیوند امام‌ و امت‌ و نیز به‌ حل‌ مشکلات‌ فقهی‌ مردم‌ می‌پرداخت‌ و نیز به‌ نمایندگی‌ از طرف‌ امام‌(ره‌) برای‌ حل‌ مشکلات‌ مردم‌ آذربایجان‌ و زنجان‌، به‌ آن‌ دیار شتافت‌. با شهادت‌ آیة‌ الله‌ مدنی‌، امام‌ جمعه‌ تبریز، در سال‌ 1360، امام‌ خمینی‌(ره‌) آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ را به‌ نمایندگی‌ خود در آذربایجان‌ و نیز به‌ عنوان‌ امام‌ جمعه‌ تبریز برگزید. تبریز در آن‌ سالها دست‌ خوش‌ نزاعها و تحریک‌ گروهکهای‌ ضد نظام‌ برای‌ ایجاد یأس‌ از انقلاب‌ اسلامی‌ بود. آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ با افشای‌ این‌ دسیسه‌ها و دعوت‌ مردم‌ و گروه‌های‌ هوادار انقلاب‌ به‌ وحدت‌ و یکپارچگی‌، دشمنان‌ را از رسیدن‌ به‌ اهداف‌ خود مأیوس‌ نمود. ایشان‌ بارها و بارها در خطبه‌های‌ نماز جمعه‌ و دیگر سخنرانیها، مردم‌ را به‌ حضور پر شور در جبهه‌های‌ جنگ‌ و کمک‌ به‌ رزمندگان‌ دلیر اسلام‌ فرا خواند و خود نیز از حمایت‌ مادی‌ و معنوی‌ رزم‌ آوران‌ دفاع‌ مقدس‌ دریغ‌ نورزید. همچنین‌ آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ در دورة‌ اول‌ و دوم‌ مجلس‌ خبرگان‌ رهبری‌، به‌ نمایندگی‌ از طرف‌ مردم‌ آذربایجان‌ شرقی‌ عضویت‌ داشت‌ و خدمات‌ شایانی‌ را در این‌ عرصه‌ نیز به‌ انجام‌ رساند. آیة‌ الله‌ ملکوتی‌ در سال‌ 1373، با دعوت‌ برخی‌ بزرگان‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌ و نیز موافقت‌ مقام‌ معظم‌ رهبری‌ از تبریز به‌ قم‌ آمد و با بر پا کردن‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌، بسیاری‌ از طلاب‌ علوم‌ دینی‌ را شیفتة‌ درس‌ خویش‌ ساخت‌ و بدین‌ وسیله‌، سیرة‌ علما و دانشمندان‌ این‌ حوزه‌ سترگ‌ را پاس‌ داشت‌.

مسلم ملکوتی که به علت عارضه ریوی در بیمارستان مسیح دانشوری تهران بستری بود، صبح پنج‌شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۳ در سن ۹۰ سالگی دار فانی را وداع گفت.